Page 4 - พระมหากษัตริย์ไทยกับพระไตรปิฎก ตอน ปฐมกษัตริย์แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
P. 4
ครั้นเมื่อการสังคายนาเสร็จสมบูรณ์
เมื่อกลางเดือน ๕ ปีระกา พ.ศ. ๒๓๓๒ ทรง
สละพระราชทรัพย์จ้างช่างจารจารึกลงใน
ใบลานด้วยอักษรขอม ปิดทองแท่งทับ
ทั้งใบปกหน้าหลังและกรอบทั้งสิ้น ห่อด้วย
ผ้ายก เชือกรัดถักด้วยไหมแพรเบญจพรรณ
มีฉลากงาแกะเขียนอักษรด้วยหมึก และ
คัมภีร์ใบลานฉบับทองใหญ่ ไม้ประกับทองทึบ ฉลากทอเป็นตัวอักษร บอกชื่อพระคัมภีร์
ฉลากทอ ทุกคัมภีร์ เรียกคัมภีร์พระไตรปิฎกฉบับหลวง
นี้ว่า ฉบับทองทึบ และเรียกฉบับหอหลวงว่า ฉบับสังคายนา หรือที่นิยมเรียกว่า ฉบับครูเดิม
ต่อมาพระเจ้าแผ่นดินรัชกาลอื่นก็มีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯ ให้สร้างพระไตรปิฎก
ฉบับทองทึบขึ้นอีก จึงเรียกฉบับเดิมที่สร้างสมัยรัชกาลที่ ๑ ว่า ฉบับทองใหญ่ ประดิษฐาน
ในตู้ประดับมุก รักษาไว้ที่หอพระมณเฑียรธรรม วัดพระศรีรัตนศาสดาราม
ตู้พระไตรปิฎกประดับมุก
สมัยรัชกาลที่ ๑
ต่อมายังทรงสร้างพระไตรปิฎกขึ้นอีก ๒ ชุด เพื่อใช้ในการสอบพระปริยัติธรรมในกรม
ราชบัณฑิต เรียกว่า ฉบับรองทรงและฉบับทองชุบ นอกจากนี้เพื่อให้พระภิกษุสามเณรทั่วแว่นแคว้น
มีพระไตรปิฎกฉบับถูกต้องสมบูรณ์ไว้เล่าเรียนศึกษา พระองค์จึงทรงสร้างพระไตรปิฎกพระราชทาน
ทุกพระอารามหลวง และพระราชทานอนุญาตให้พระภิกษุสงฆ์สามารถยืมพระไตรปิฎกฉบับหลวง
ไปคัดลอกเองได้
68 อยู่ในบุญ กรกฎาคม ๒๕๕๗ กรกฎาคม ๒๕๕๗ อยู่ในบุญ 69
69
เมษายน ๒๕๕๘ อยู่ในบุญ
